bar

1.

is. <fars.> Meyvə, məhsul. Bar almaq. Bar götürmək. Bar bağlamaq. Bar tutmaq. Bar vermək. – Ağac bar verdikcə başını aşağı dikər. (Ata. sözü). Bar verən ağacı kəsməzlər. (Ata. sözü). <Mirzə Fətəli:> İllər keçib, zəmanələr dolanıb, o şəxslərin əkdikləri toxumlar bar verib. . Ə. H.. Ağac bar gətirmək üçün əkilir. C. C.. Bel götürüb su verdikcə torpağa; Hər ağacdan nemət alır, bar alır. S. V.. // məc. Səmərə, xeyir, mənfəət, fayda. . . İndi bu dostluq cəbhə şəraitində də bar verməli idi. Ə. Ə..

2.

is. <fars.> klas. Yük, ağırlıq. Bar daşımaq. // Məc. mənada. Kim dözər mənim tək belə firqətə; Rəncü məşəqqətə, barimöhnətə. M. P. V.. Qəmü möhnət bu gün yoxdur cahanda çəkməyən, amma; Şikəstə Zakirin çərxi-fələk barın giran tutmuş. Q. Z..

3.

is. məh.

1. Kif, boyat çörək və xörəklərdə əmələ gələn ağ rəngli göbələkciklər.

2. Ərp, pas, kir (xəstənin dil-dodağında).

4.

<ing.> Ayaq üstə duraraq yemək yeyilən, ya içki içilən kiçik yeməkxana, qəlyanaltıxana. Pivə barı.

5.

is. <ing.> Qazıma maşının və mədən kombaynının işlək hissəsi.

6.

is. <yun.>

1. Səs təzyiqi vahidi.

2. Atmosfer təzyiqi vahidi.

7.

is. <fars.> köhn. Ocaq, od.

8.

is. Prob, əyar (qiymətli metallarda).

9.

is. <fars.> köhn. Peyin, təzək.

10.

is. <fars.> köhn. Yüksək mənsəb sahibləri üçün düzəldilən rəsmi qəbul.

11.

is. <ing.> Servantın müxtəlif içki şüşələri üçün ayrılmış xüsusi bölməsi.